Lied van Solomon. Waar gaat het over? Het Hooglied is een van de boeken van de Schrift die in het Oude Testament te vinden zijn. Het is een didactisch boek, met als hoofdthema liefde. Het wordt ook beschouwd als een van de mooiste erotica.
Het Hooglied wordt ook wel het Hooglied genoemd. Niet voor niets, want het is koning Salomo aan wie het auteurschap van dit oudtestamentische boek het vaakst wordt toegeschreven. Dit ondanks het feit dat er tot nu toe geen bewijs is gevonden dat hij het Hooglied heeft geschreven. De enige suggestie is dat de naam van Salomo in dit boek voorkomt. Altijd in de derde persoon.
Het Hooglied bestaat uit zes liederen waarin de liefde van de Bruidegom en de Bruid wordt beschreven. Het zijn Salomo en de Sulamitische vrouw. De nummers hebben de vorm van een dialoog tussen de Bruid en de Bruidegom en een refrein dat er commentaar op geeft.
Lied der liederen. Wanneer was het geschreven?
Het Hooglied is geschreven tussen de 6e en 2e eeuw voor Christus. Het vaststellen van de exacte datum is tot nu toe niet mogelijk geweest. Talrijke arameismen en enkele Perzische en Griekse woorden in het boek geven aan wanneer het geschreven kan zijn.
Misschien is het Hooglied in het begin van de vierde eeuw voor Christus geschreven als een huwelijksliedboek, dat werd gebruikt om te zingen ter ere van de pasgetrouwden. De tweede stelling is dat Hooglied een metaforisch werk is dat is geschreven op basis van huwelijksliederen.
Talloze toespelingen op Egyptische liefdesliedjes die ten tijde van Ramses II bekend waren, suggereren echter dat Hooglied misschien iets eerder is geschreven.
Waar gaat Hooglied over?
Het Hooglied is een liefdesverhaal, vol erotiek, geworteld in de joodse folklore. Het is echter geen gemakkelijk verhaal. De actie begint ’s nachts, wanneer de bruid op haar geliefde wachtte. Toen hij kwam, deed ze alsof ze zijn hand schudde, maar de Bruidegom begreep haar verkeerd en vertrok.
Toen rende de bruid het huis uit om hem te zoeken. Ze schreeuwde in het donker, werd door de bewakers herkend als prostituee, geslagen, uitgekleed en verminkt. Na zo’n onaangename ervaring vroeg ze de vrouwen van Jeruzalem om haar geliefde te vertellen hoeveel ze van hem hield. Tegelijkertijd verheugde de bruidegom zich in zijn geliefde en beweerde dat ze een schoonheidsideaal was.
Het derde nummer beschrijft een uitbundig koninklijk huwelijk. Dit zorgt ervoor dat de vorige twee nummers worden opgevat als een weergave van de verloving. In het derde Hooglied zijn er wederzijdse verzekeringen van liefde en sensuele vergelijkingen. Het is een beeld van de ontwikkeling van de genegenheid van het bruidspaar van vriendschap en passie naar de huwelijksdilemma’s die in het vierde lied naar voren komen.
Een liefdesgedicht
Vergeleken met de andere boeken van het Oude Testament is het Hooglied uniek in zijn afwezigheid van vermelding van God, het uitverkoren volk en religie. Lees het daarom letterlijk, het wordt behandeld als een liefdesgedicht over de gevoelens van twee mensen of over huwelijksfeesten. Het bevat twee specifieke hymnen over liefde. De eerste hiervan luidt als volgt (Pnp 8:6-7b):
“Steek mij als een zegel op je hart,
als een zegel op je schouder,
Want liefde is machtig als de dood,
en zijn jaloezie is even onverzoenlijk als Sheol,
zijn hitte is de hitte van vuur,
de vlam van de Heer. (De rivieren zullen haar niet verdrinken.”
Terwijl de andere een kortere passage is uit Deuteronomium 8:7cd:
“Als iemand al het bezit van zijn huis opgeeft voor liefde,
ze zullen hem alleen maar verachten.”
Interpretaties van het Hooglied
Sommigen geloven dat het Hooglied een geschreven droom is. Maar naast dergelijke letterlijke benaderingen van dit werk zijn er ook tal van interpretaties. Volgens cultisch-mythische interpretaties is het Hooglied een beschreven relatie tussen een god en een godin. Er zijn ook theorieën dat Hooglied een metafoor is voor Gods liefde voor het Joodse volk. De Joden worden afgeschilderd als de bruid die, na jaren van ontrouw aan God, in zijn gunst terugkeert.
Meer uitgebreid is de christelijke interpretatie, die stelt dat het Hooglied de relatie beschrijft tussen God en de Heilige Maagd Maria, of tussen God en Israël, Christus en de nieuwtestamentische kerk, of tussen God en de verloste mensheid, geroepen om zich met hem te verenigen in Liefde.
Het Hooglied wordt ook beschouwd als een metafoor voor de relatie tussen Christus de Bruidegom en elk lid van de Kerk de Bruid. God is de Bruidegom die vanaf het begin Zijn liefde voor de mens laat zien. De mensheid daarentegen is de Bruid die in de loop van de tijd volwassen wordt om uiteindelijk de liefde van de Bruidegom te beantwoorden.
Samengevat
Kortom, het complot gaat over de religie en het huwelijk van een meisje dat een salamiet wordt genoemd. Sommige tolken geloven dat deze jonge vrouw Abisag kan zijn geweest, die koning David in de laatste dagen van zijn leven opvoedde. Hoewel ze met David sliep om hem warm te houden, bleef ze maagd.
Het is in het Hebreeuws – Aramees (Semitisch) geschreven en in het Hellenistisch vertaald door de Septuagint, een commissie van Joodse Hellenisten.
Volgens de Joodse classificatie van bijbelse werken behoort het Hooglied tot de derde groep boeken in de Hebreeuwse Bijbel, de “Heilige Geschriften”, en volgens de christelijke classificatie tot de tweede groep, de “Poëtisch-didactische boeken”. van het Oude Testament.
De uitdrukking “Hooglied”, waarmee het bijbelse werk wordt aangeduid, is “Hebraïsme”. Door vergelijkbare combinaties van dezelfde woorden, waarbij de tweede in het meervoud wordt gezet, wordt de superpositie aangegeven, zodat de titel van het boek betekent: ‘Het mooiste lied’.
Volgens de overlevering is de auteur Salomo (10e eeuw v.Chr.), maar de feitelijke elementen van de tekst, de taal en de stijl ondersteunen deze opvatting niet. De heersende opvatting is dat het waarschijnlijk enkele eeuwen later werd gecomponeerd, mondeling werd verspreid en een definitieve vorm kreeg toen het werd opgetekend tussen 450-400 voor Christus.
