Asyryjski Nowy Rok (festiwal, tradycje, historia, znaczenie, rytuały, akitu). Asyryjski Nowy Rok jest zwykle określany jako Kha b’Nissan. Jest to najważniejsze święto narodowe Asyrii, a jego obchody są jednym z licznych powiązań między starożytnymi i modnymi Asyryjczykami.
Festiwal
Tradycją naszych przodków, mieszkańców Bet-Nahrain (Mezopotamia), było coroczne świętowanie Nowego Roku pierwszego dnia Nisan (kwiecień), święto odrodzenia i odnowy przyrody. Była to jedna z najważniejszych świąt duchowych i narodowych obchodzonych w Bet-Nahrain. Wiele pysznych dań i faworytów obejmuje dolma, kabob i ciasta.
Wiele osób woli szanować swoje korzenie, ubierając się w starożytne, zwyczajowe szaty i współpracując z publicznymi tańcami w parkach i na ulicach.
Jednym z ulubionych elementów obchodów jest poezja. Starożytni i współcześni poeci w asyryjskiej społeczności recytują oszałamiające słowa na temat wiosny, miłości, jedności, wspólnoty i dumy kulturowej.
Tradycje
Podczas gdy kilka tradycyjnych tradycji jest już na emeryturze, jedną, która przetrwała, jest tradycja Diqna d’Nissan, co oznacza „brodę wiosny”. Co roku asyryjskie damy i młode dziewczęta zbierają kwiaty i zioła, które są następnie ustawiane z dachu ich domów. Uhonoruj tę tradycję, uczestnicząc w warsztatach kwiatowych o nazwie AUAF.
Misterne procesje były jednym z największych atutów festiwalu. Innym zwyczajem była obserwacja masowych małżeństw. Wiele ceremonii ślubnych odbyło się tego samego dnia w wielu alternatywnych miastach w regionach geograficznych Asyrii. Pary zawierały małżeństwa w zespołach na raz, a później panny młode odwiedzały każde miejsce w swoim mieście, gdzie otrzymywały błogosławieństwa i prezenty. Dary te zostały następnie rozdzielone między narzeczone z każdej grupy.
Wróżenie (opowiadanie historii) i hazard były ważnymi elementami obchodów Akitu, podobnie jak poezja i opowiadanie historii.
Tradycyjne potrawy: asyryjski Nowy Rok
Szynka jest zwykle główną atrakcją wakacji, jednak wieprzowina jest szczególnie uważana za przynoszącą rozsądne szczęście w dzień legalnego święta. Po pierwsze, należy spróbować i po drugie, świnie zachowują się inaczej niż inne zwierzęta.
Zgodnie z niektórymi teoretykami, podczas gdy kurczaki i indyki drapią się do tyłu, świnia zakopuje pysk w dnie i porusza się do przodu w tym samym kierunku, w którym chciałbyś iść w Nowy Rok. Jeszcze jeden powód to logistyka: świnie są historycznie ubijane późną jesienią, co sprawia, że wieprzowina jest idealną opcją do odłożenia na świętowanie Nowego Roku. Wreszcie wieprzowina (i kapusta) gotuje się na święta sylwestrowe. Być może jest to niemiecka i europejska tradycja porzucona w Ameryce przez wczesnych osadników. Rozpocznij nowy rok od razu z tymi kanapkami z grilla z wieprzowiną i chrupiącą surówką.
Zazwyczaj zaraz po wieprzowinie danie jest jakaś kapusta. Ta tradycja wywodzi się z Niemiec i Europy i jest łatwo zaadaptowana: późne jesienne zbiory w połączeniu z procesem zamrażania trwającym sześć do ośmiu tygodni oznaczają, że danie jest po prostu przygotowywane, gdy nadejdą święta noworoczne. Kapusta w święto Nowego Roku jest dodatkowo przesiąknięta symboliką – nitki kapusty w naczyniu lub surówce będą symbolizować długie życie, a kapusta może też oznaczać gotówkę.
Historia
W starożytnym Sumerze rok dzielił się na 2 „pory” – sezon „letni”, który rozpoczynał się w porze wiosennej (wiosną) oraz sezon „zimowy”, który rozpoczynał się w okresie jesiennym. Były one upamiętnione 2 festynami rolniczymi, wyznaczającymi siew jęczmienia w porze roku, a tym samym cięcie jęczmienia na wiosnę.
W starożytnej Mezopotamii życie rolnicze rywalizuje o kluczową rolę w gospodarce Żyznego Półksiężyca. Styl ten został nakreślony w ramach wystawnych obchodów Asyryjczyków w ciągu dwunastu dni obchodów Nowego Roku, po jednym na każdy miesiąc w roku. To najstarsze obchody ostatniego Roku działały jako doktryna 2 całkowicie różne podejścia do radzenia sobie z wierzeniami i struktura rządząca społeczeństwa.
Ponieważ pochodzi z wiosny i odnowy natury i życia, powstał jako festiwal przyrody, z opcjami wyrażającymi jednocześnie smutek natury po śmierci wszystkich rosnących rzeczy i radość z ich odrodzenia. Uroczystość służyła również jako instrument polityczny używany przez autarchię i społeczność centralną w celu zapewnienia dominacji króla, boga narodowego i jego stolicy. Polityka i wiara w Asyrii były nieodwołalnie splątane. Nadejście wiosny obchodzono w mieście hucznie przez dwanaście dni, co zostało udokumentowane z powodu świąt noworocznych.
Przez dwanaście dni, począwszy od pierwszego dnia nisan, ponieważ w dniu sezonu, publiczność wykonywała zupełnie inne akty, kapłan, a nawet król wysyłali te ważne masaże. Śmierć jest zwyciężona; życie znów podniosło się z zimnych i ciemnych dni zimy; nadeszła wiosna i dobro zwyciężyło zło. W epoce babilońskiej festiwal został poświęcony zwycięstwu Marduka nad bóstwem semickim.
Ludzie z zupełnie innych miast przynieśli posągi swoich bogów i bogiń w niezwykle świętej procesji do miasta Babilon. Chociaż wierzyli w bogów jako siły natury, pomimo przeciwnych wierzeń, mieli pierwsze wyrafinowane wierzenia monoteistyczne i to dzięki temu systemowi wierzeń ten asyryjski naród jako całość był pierwszym, który nawrócił się na chrześcijaństwo.
Uroczystości Festiwalu Akitu
Starożytni Asyryjczycy-Babilończycy obchodzili święto Akitu przez dwanaście kolejnych dni. Oto, co działo się codziennie.
Dzień 1 festiwalu Akitu:
W tej chwili Asyryjczycy poświęcają swój czas na składanie życzeń Bogom, zaczynają przygotowywać się do obchodów drugiego dnia.
Dzień 2 festiwalu Akitu:
Przed wschodem słońca arcykapłan brał prysznic w rzece; kiedy wyszedł, ubierał się w białą sukienkę, aby symbolizować czystość. Następnie wchodzi do świątyni, aby życzyć Bogom błogosławienia go i błogosławienia państwa. Następnie różni kapłani wchodzili do świątyni i zaczynali się modlić.
Dzień 3 festiwalu Akitu:
Przed zachodem słońca modlili się księża, potem wszyscy ludzie byli częścią modlitw. Wtedy król przyniósł rzeźbę Nabu, syna Marduka i zabrał ją do świątyni, aby ją ubóstwić.
Dzień 4 festiwalu Akitu:
Mówi się o Wielkim Królu, gdy kapłani zaczynają opowiadać historie dotyczące stworzenia. cała publiczność będzie śpiewać i dywersyfikować. w tej chwili może być dniem pamięci i celebracji.
Dzień 5 festiwalu Akitu:
Ogół społeczeństwa zbierał się na żądle strumienia, aby gotować, jeść i świętować w oczekiwaniu na przybycie króla. Po jego przybyciu król będzie opiekował się świątynią przez arcykapłana. Tam król może założyć swój tron, swoją cesarską szatę i uklęknąć przed bogami i powiedzieć im, że nie ma grzechu ani złego samopoczucia wobec nich, swoich jednostek i swojego królestwa. często jest to symbol pokory. Następnie kapłan zadowala się spowiedzią króla, wkłada z powrotem swoje królewskie szaty i zapoznaje go z publicznością, dzięki czemu uroczystość rozpoczyna się od nowa.
Dzień 6 festiwalu Akitu:
Kapłan sprowadza wszystkie posągi Boga ze wszystkich miast i organizuje je w świątyni.
Dzień 7 festiwalu Akitu:
W tej chwili bóg Marduk zniknąłby, nikt nie poznałby jego miejsca pobytu. oznacza to, że odwiedził, aby walczyć z bogiem Tiamat. Jest zamknięty w górach wszechświata, a potem bóstwo semickie boga z różnymi bogami może wyruszyć na misję, aby go uratować.
Dzień 8 festiwalu Akitu:
W tym momencie król trzymał Boga Marduka za rękę i przedstawiał go innym bogom. Wtedy wszyscy ci Bogowie ofiarowaliby swoją moc Mardukowi, a on stał się Najwyższym Bogiem.
Dzień 9 festiwalu Akitu:
Dzień 9 będzie świadkiem ogromnej procesji. Król będzie wcześniej, a bogowie będą w procesji, pokrytych złotem i drogocennymi niebieskimi kamieniami. w pierwszej platformie będzie czterech kapłanów, którzy pomogą Bogu Bel-Merodach. Drugim pływakiem byłby królewski powóz ciągnięty przez 3 konie, a za nim różne pływaki.
Dzień 10 festiwalu Akitu:
Marduk zaczyna świętować swój sukces u boku bogów nieba i ziemi. Na szczycie uczty i uroczystości, przyjeżdżał do stolicy na rozpoczęcie świętej ceremonii ślubnej. Ten ślub ma potwierdzić żyzność ziemi.
11 dzień festiwalu Akitu:
W tej chwili Bogowie odprawiliby rytuał Ustalenia Przeznaczenia ludzkości na nadchodzący rok.
Dwunasty dzień festiwalu Akitu: Ostatni dzień obchodów Nowego Roku.
Znaczenie
Kha b’Nissan był nie tylko pierwszym dniem roku, ale także początkiem wiosny. W tym momencie drzewa i kwiaty zaczną ponownie kwitnąć. W związku z tym wakacje były symbolem przebudzenia, głównej części starożytnej mitologii asyryjskiej. Kilku Asyryjczyków co roku oglądało ten moment z powodu „początku nowego życia”.
Mitologia asyryjska opowiada o historii, w której bóg miłości poślubia boga wegetacji. Ich jedność, która trwała przez cały sezon wiosenny, zapewniała odnowę życia, błogosławiąc planetę płodnością. Ta historia była centralnym punktem obchodów Akitu.
Rytuały
Niektóre rytuały odbywają się co roku, asyryjskie kobiety i kobiety zbierają kwiaty i zioła, które są następnie układane z korzenia ich domów Kha b-Nisan, organizując wielkie wydarzenie, a także parady i imprezy. Zwijają kluby i miejsca publiczne i słyszą poetów Światowej Organizacji Zdrowia recytujących historię stworzenia. Chłopcy i dziewczęta noszą swoje tradycyjne stroje i godzinami tańczą razem w parkach.
