Wat is de Presbyteriaanse Kerk?Als we het hebben over een Presbyteriaanse kerk, hebben we het over een representatieve democratie die wordt bestuurd door oudsten die door de gemeente worden gekozen.
Het gezag berust bij de vertegenwoordigers die naar behoren zijn gekozen in elk van de bestuursorganen van de kerk. De zitting is het bestuursorgaan van de plaatselijke kerk.
Lokale sessies en het dagelijkse werk van de kerk worden begeleid door:
diakenen, die zijn gekozen om de liefdadige en tijdelijke bediening van de kerk te leiden; en door beheerders, die in sommige kerken worden geselecteerd om de financiële, eigendoms- en juridische zaken van de kerk te beheren.
Aan de andere kant bestaat de algemene structuur van de kerk uit 4 bestuursorganen, die hieronder worden beschreven:
Consistorie, het is het lokale overheidsorgaan waar de ouderlingen en gewijde bedienaren of van het woord worden gekozen, allemaal gekozen door de gemeente.
Pastorie, zijn de ministers of oudsten die behoren tot gemeenten die meestal toezicht houden op meerdere kerken.
Synode, zijn de gekozen vertegenwoordigers in elke pastorie om toezicht te houden op verschillende pastorieën.
Algemene Vergadering, dit is het nationale bestuursorgaan, dat is samengesteld uit een gelijk aantal leken en geestelijken, gekozen door de pastorieën.
Orthodoxe Presbyteriaanse Kerk
In het geval van deze kerken zijn ze een soort Presbyteriaanse biechtstoel, waaraan deze naam vooral in het noorden van de Verenigde Staten wordt gegeven.
Deze kerk is gesticht door conservatieve leden van de (PCUSA) Presbyterian Church in de Verenigde Staten van Amerika, die zich in de jaren dertig tegen de modernistische theologie keerden.
Orthodoxe Presbyteriaanse kerken zijn te vinden in heel Noord-Amerika en in veel gemeenschappen van verschillende grootte. In alle van hen wordt de liefde van God en de relevantie van de boodschap van Christus gedemonstreerd.
Dit alles om de samenleving te redden die overspoeld wordt door ijdel materialisme, zonde en verbroken relaties. Door getrouw onderwijs groeien leden van deze kerk geestelijk.
Dit komt omdat ze Gods wetten gehoorzamen, omdat die gehoorzaamheid hem behaagt. Ze ontvangen dus niet alleen Gods woord, maar ze streven ernaar het ook in hun leven toe te passen.
Gereformeerde Presbyteriaanse Kerk
Deze Gereformeerde Presbyteriaanse Kerk heeft missies en gemeenten in Japan, Canada en de Verenigde Staten. Dankzij haar overtuigingen die zijn geformuleerd door lidmaatschap van de RP Global Alliance en de Reformed Presbyterian Church, positioneren ze haar als de conservatieve vleugel van de protestantse kerken.
Bovendien verplicht deze kerk zich tot verschillende ondergeschikte normen, samen met haar Westminster Confession of Faith en korte catechismussen, evenals de getuigenis, het boek van discipline, directory voor kerkbestuur en directory voor aanbidding.
De belangrijkste veronderstelling van de Gereformeerde kerken is dat het enige hoofd van de kerk de verrezen Jezus Christus is. Dat is de reden waarom er geen elitegroep wordt benadrukt, noch enige speciale persoon die door directe openbaring of door handoplegging een aantal buitengewone bevoegdheden van autoriteit heeft ontvangen.
De doctrines van deze kerk worden op traditionele wijze bepaald door enkele principes, zoals: de Schrift, redding door genade door geloof in Jezus Christus, de soevereiniteit van God en de roeping om mensen van transformatie in de wereld te zijn.
De aanbidding in deze kerk is waardig, methodisch en eenvoudig, waar het erg belangrijk en benadrukt is om het woord van God te horen en te prediken. In deze gereformeerde presbyteriaanse kerken wordt de eucharistie zelden wekelijks gevierd, aangezien de meest gebruikelijke eucharistievieringen maandelijks worden gehouden.
Welke religie wordt beoefend in de Presbyteriaanse kerk?
De Presbyteriaanse denominatie is een vorm van christendom die democratisch is georganiseerd met als doel het geloof te omarmen dat alle christenen gemeen hebben.
Presbyter in het Nieuwe Testament betekent oudste en verwijst naar de gewoonte om op democratische wijze raadgevers en leiders te kiezen uit de meest wijze leden van de kerk.
Een van de kenmerken die nodig zijn om een Presbyteriaan te zijn, zijn:
- Geloof in Christus belijden
- Vertrouw op Christus als onze Verlosser en Vergever.
- Beloof om Christus te volgen en zijn voorbeeld om te leven.
- Maak een toezegging om naar de kerk te gaan.
Waar werd de Presbyteriaanse kerk geboren?
De geschiedenis van de Presbyteriaanse kerk gaat terug tot de 16e eeuw door toedoen van de Franse hervormer Johannes Calvijn en de Schotse protestantse Reformatieleider John Knox, die zich onvermoeibaar inspande om Schotland om te vormen tot het meest calvinistische land ter wereld en ook de wieg van het moderne presbyterianisme.
In de Verenigde Staten bijvoorbeeld is de oorsprong van de Presbyteriaanse kerk te danken aan de Presbyterianen van Ierland en Schotland, samen met de invloed van de Gereformeerde Duitse en Nederlandse emigranten, evenals de Franse Hugenoten.
Presbyteriaanse christenen zijn niet verenigd door de grote denominatie, maar door de vereniging van onafhankelijke kerken.
Het is opmerkelijk dat Johannes Calvijn werd opgeleid tot katholieke priester en zich later bekeerde tot de hervormingsbeweging. Daarna werd hij theoloog en revolutionaire predikant van de christelijke kerk in Amerika, Europa en de rest van de wereld.
Calvijns gedachten waren gewijd aan enkele praktische zaken zoals: de kerk, het ambt, het christelijk leven en religieuze opvoeding. Hij werd zelfs gedwongen om de Reformatie van Genève in Zwitserland te leiden.
Het stadsbestuur van Genève vaardigde in 1541 de kerkelijke verordeningen van Calvijn uit, die regels vastlegden in zaken die verband hielden met de orde van de kerk, kansspelen, dansen, religieuze vorming en zelfs eden.
De kerk heeft strenge disciplinaire maatregelen genomen om mensen aan te pakken die deze verordeningen hebben overtreden.
Presbyteriaanse kerkovertuigingen
Voor de trouwe Presbyterianen worden de volgende overtuigingen gepresenteerd in het Bekentenisboek:
- De Drie-eenheid: We vertrouwen op de Drie-enige God, de Heilige van Israël, die we alleen aanbidden en dienen.
- Jezus Christus is God: we vertrouwen op Jezus Christus, volledig mens, volledig God.
- Schriftuurlijke autoriteit: Onze kennis van God en Gods doel met de mensheid komt uit de Bijbel, in het bijzonder wat in het Nieuwe Testament wordt geopenbaard door het leven van Jezus Christus.
- Rechtvaardiging door genade door geloof: Onze redding door Jezus is Gods genereuze geschenk aan ons en niet het resultaat van onze eigen prestaties.
- Het priesterschap van alle gelovigen: Het is de taak van iedereen, zowel predikanten als leken, om dit goede nieuws met iedereen te delen. De Presbyteriaanse kerk wordt bestuurd door een combinatie van mannen, vrouwen, leken en geestelijken op alle niveaus.
- De soevereiniteit van God: de hoogste autoriteit in het hele universum is God.
- Zonde: Gods verzoenende daad in Jezus Christus onthult het kwaad in de mens als zonde in Gods ogen. Alle mensen zijn onderworpen aan Gods oordeel en hulpeloos zonder vergeving. In liefde nam God het oordeel en de schandelijke dood op zich in Jezus Christus, om mensen tot bekering en nieuw leven te leiden.
- Doop: Voor zowel volwassenen als baby’s markeert de christelijke doop de ontvangst van dezelfde Geest door al zijn mensen. De doop met water vertegenwoordigt niet alleen de reiniging van de zonde, maar ook een dood met Christus en een vreugdevolle opstanding met Hem tot nieuw leven.
- De missie van de kerk: zich met God verzoenen, is als haar verzoenende gemeenschap de wereld in worden gezonden. Deze gemeenschap, de universele kerk, is belast met Gods boodschap van verzoening en deelt in haar werk om de vijandschappen te genezen die mensen van God en van elkaar scheiden.
Belangrijkste overtuigingen voor presbyterianen
de doop
De meeste presbyterianen hebben de neiging om in de doop te geloven als een viering of als een vernieuwing van het verbond waarmee God zijn volk met zichzelf verenigde. We kunnen zeggen dat het een van de eerste en belangrijkste vieringen van de presbyteriaanse praktijk is.
Door de doop worden mensen op een openbare manier in de kerk ontvangen om deel te nemen aan haar leven en bediening, in die zin is de kerk verantwoordelijk voor het opleiden en ondersteunen van mensen in christelijk discipelschap.
Wanneer een doop voor baby’s is, zijn de gemeente en de ouders vooral verplicht om de kinderen in dit christelijk geloof te voeden, wat hen uiteindelijk door een doctrine leidt om een persoonlijk antwoord te hebben op de liefde van God die tot uiting komt in de doop.
Gemeenschap
Als het op gemeenschap aankomt, komen presbyterianen samen om God te aanbidden, te bidden, te prijzen en te genieten van de gemeenschap en instructie van andere mensen door de leer van Gods woord als katholieken en episcopalen.
Op dezelfde manier beoefenen ze de handeling van gemeenschap; alle leden van de kerk beschouwen deze daad als plechtig, maar vreugdevol; die de viering van de tafel van hun Verlosser symboliseert en een verzoening met God en met elkaar.
Conclusie en samenvatting Wat is de Presbyteriaanse Kerk?
De relevantie van het gezag van de paus en de oprichting van een piramidale regering in de kerk waren enkele van de factoren die de protestantse Reformatie in de 16e eeuw veroorzaakten. Deze beweging had ook een grote invloed in Schotland; land waar de Presbyteriaanse kerk ontstond.
Sommige van de protestantse ideeën van het calvinisme werden gehoord door John Knox, een Schotse katholieke priester die besloot naar Genève te reizen om Johannes Calvijn persoonlijk te ontmoeten en van hem te leren.
Toen hij terugkeerde naar Schotland, begon Knox de principes te prediken die de misstanden door de Roomse kerk verwierpen en werd al snel erg populair. Zijn inspanningen wierpen vruchten af en uiteindelijk werd in 1560 de Presbyteriaanse kerk officieel opgericht. Geschiedenis van de Presbyteriaanse Kerk.
Edities 2021-22
Externe bron: PCUSA
