Turkse gastronomie. Als we het hebben over de beste gastronomie ter wereld, kunnen we niet anders dan de Turkse gastronomie noemen, in het algemeen op het niveau van Frans, Chinees en Italiaans. Net als het culturele mozaïek van Turkije, is het eten erg kleurrijk en bevat het veel verschillende invloeden en smaken.
De Turkse gastronomie is door de eeuwen heen geëvolueerd, beïnvloed door een rijke geschiedenis van landen die de thuisbasis waren van het eerste Byzantijnse en later het Ottomaanse rijk.
Het is een complexe keuken waar specifieke smaken in verschillende regio’s van dit land bijdragen, dankzij de beschikbaarheid van meerdere Turkse gerechten in veel van zijn regio’s, hebben ze ook bijgedragen aan het vormgeven van gemeenschappelijk voedsel in specifieke delen van Turkije.
Het oostelijke deel van de Zwarte Zee is bijvoorbeeld niet geschikt om tarwe te produceren vanwege de hevige regenval, en daarom hebben de bewoners gerechten ontwikkeld die voornamelijk op maïs en maïsmeel zijn gebaseerd.
Aan de andere kant is het zuidoostelijke deel van Anatolië erg beroemd om zijn kebab, omdat het een overvloed aan vee heeft. Ook staat het in de Egeïsche regio bekend om zijn olijvenproductie en daar kun je de beroemde groentegerechten proeven met kruiden op basis van olijfolie, terwijl gebak het monopolie is van Thracië.
Istanbul is een regio die ook een groot aantal immigranten uit andere delen van Turkije heeft aangetrokken, die vaak naar de stad verhuizen op zoek naar werk.
Om deze reden is Istanbul het culturele hart van het land geworden, en het is om deze reden dat het de heerlijkste Turkse gerechten uit elke regio in zijn gastronomie deelt.
Kenmerken van de Turkse gastronomie
Vervolgens noemen we de belangrijkste kenmerken die opvallen in de Turkse gastronomie:
Het ontbijt
Turken hebben de neiging om een zeer voedzaam ontbijt te eten. Daar gebruiken ze meestal de volgende ingrediënten zoals: kaas, olijven, eieren, boter, komkommers, tomaten, jam, honing, sucuk, kaymak, muhummara, börek, poğaça, pastirma.
Evenzo eten ze ’s ochtends soep. Ze hebben ook een ontbijtspecialiteit genaamd menemen, die is gemaakt met groene paprika’s, tomaten, olijfolie, ui en eieren.
In hun ochtendmenu consumeren ze ook de beroemde kuymak of zoals het in andere provincies wordt genoemd (yağlaş, muhlama of mihlama), die bestaat uit verschillende gesmolten oude kazen en wordt geserveerd met maïsmeel. Als drankje nemen ze Turkse thee in om de spijsvertering te bevorderen.
Thuis koken
De favoriete gerechten van de Turken zijn die welke thuis worden gemaakt, hoewel de nieuwe manier van leven de nieuwe generaties ertoe aanzet om uit eten te gaan; De mensen in dit land eten over het algemeen het liefst thuis.
Een traditionele maaltijd begint met een soep, gevolgd door een bord groenten, vlees of peulvruchten gekookt in een pot, vaak met Turkse pilav, pasta of bulgur pilav, vergezeld van salade of cacik.
Voor de zomer kiezen veel mensen ervoor om voor of na het hoofdgerecht een koud gerecht te eten van groenten gekookt met olijfolie, in plaats van soep, wat vlees, vis of kip kan zijn.
Zomer keuken
De zomers in Turkije zijn erg heet en de lokale bevolking eet vaak maaltijden met groenten, of het nu aubergines, aardappelen of paprika’s zijn, geserveerd met yoghurt of tomatensaus. De zomerse gerechten zijn çılbır en menemen en ze zijn gemaakt met eieren.
Andere voedingsmiddelen die de Turken meestal in de zomer eten zijn watermeloenen, komkommers, tomaten, kaas en meloenen. Voor liefhebbers van desserts wordt helva op dit moment meestal geconsumeerd, omdat het lichter en minder zoet is dan normaal.
Gebruikte ingrediënten
De meest gebruikte ingrediënten in de Turkse gastronomie zijn: rundvlees, lam, vis, rijst, aubergine, uien, groene paprika’s, courgette, tomaten, bonen, linzen, knoflook.
Aan de andere kant hebben noten zoals pistachenoten, amandelen, hazelnoten, kastanjes en walnoten, samen met andere kruiden, een heel speciale plaats in de Turkse keuken, omdat deze ingrediënten veel worden gebruikt voor het maken van desserts.
De restaurants
Hoewel fastfood elke dag populairder wordt en er veel fastfoodketens zijn geopend in Turkije, zijn de mensen van dit land afhankelijk van de uitgebreide en rijke gerechten uit de Turkse keuken.
Daarnaast worden enkele typische gerechten, met name midye, kumpir, köfte, börek, tava, döner, gözleme en kokoreç, als fastfood geserveerd in Turkije. Uit eten gaan is gebruikelijk in grote steden, het is wijdverbreid en je kunt er zelfgemaakte Turkse gerechten krijgen tegen betaalbare prijzen.
Geschiedenis van de Turkse gastronomie
In Turkije kunt u de diverse gastronomische cultuur waarderen die te danken is aan de inheemse producten van de landen, waar de inwoners door de geschiedenis heen hebben gewoond. Sinds het Neolithicum leefden de Turkse nomaden op diëten op basis van yoghurt, vlees en tarwe, ze verdienden hun brood met het fokken van vee.
Toen hun levensomstandigheden begonnen te verslechteren, verhuisden ze naar Anatolië, waar de Seltsjoekse staat werd gevormd. In deze stad wisten de Turken nieuwe ingrediënten te ontdekken die hen ertoe brachten meer gevarieerde gerechten te bereiden en nieuwe kookmethodes toe te passen.
Seltsjoekse tijdperk
Er zijn veel verslagen over de Turkse gastronomie van de elfde eeuw, daar genoten de Seltsjoeken van grote banketten waar de etiquette en tafelmanieren van oud en jong opvielen.
Ottomaanse Rijk
Toen de Seltsjoeken van Anatolië verdwenen, begon het Ottomaanse rijk te worden gevestigd, dat de basis werd van de moderne Turkse keuken.
In de 13e eeuw beschouwden de Mevlana’s van de soefi-mystiek de keuken als een belangrijke plaats, zozeer zelfs dat leden van de loges in de keuken op de proef werden gesteld van tolerantie en geduld.
In die tijd werd een zeer verfijnd dieet geïmplementeerd, waarbij Turkse culinaire technieken ontwikkelden, tijdens het bewind van de Ottomanen en de tafels die ooit bescheiden waren, werden uitgebreide banketten.
Nadat Sultan Mehmet II in 1453 Constantinopel (het huidige Istanbul) had veroverd, richtte hij in zijn paleis zijn aandacht op culinaire zaken en werden nieuwe ingrediënten zoals zeevruchten en vis toegevoegd aan het Ottomaanse dieet.
Typische gerechten uit de Turkse gastronomie
Er zijn verschillende typische gerechten die de gastronomie van Turkije vertegenwoordigen, hieronder zullen we enkele van de meest gerenommeerde gerechten noemen:
- Baklava: het is een dessert dat dateert uit het Ottomaanse rijk, het is de meest emblematische van allemaal en de favoriet van de zoetekauw.
- Het is een cake die in lagen wordt gemaakt, gevuld met walnoten en bedekt met siroop en gemalen pistachenoten, waardoor dit een voortreffelijk mediterraan dessert is.
- In elk etablissement zoals supermarkten of bakkerijen kun je deze cake vinden, maar ze zijn beter als ze vers gebakken zijn.
- Şiş kebap: De term “kebab” omvat een breed scala aan straatvoedsel, maar een van de meest populaire is spiesjes şiş kebap.
- Dit gerecht wordt gemaakt met lams- of rundvlees en tegenwoordig kun je kiezen uit een gevarieerde selectie tussen vis, vlees en gevogelte, maar ook vegetarische opties, gegrild of op houten of metalen spiesen.
- Döner: het is een andere beroemde kebab, die ook te vinden is met een selectie van een breed scala aan vleeswaren, maar het is gekruid met kruiden en gekookt aan een verticaal draaiend spit, de stukken van dit gerecht worden geserveerd in een wrap van brood , samen met hete saus, salade en knoflook.
- Köfte: dit gerecht gaat over Turkse gehaktballen die er zijn in verschillende maten en vormen, ze kunnen worden gegeten als straatsandwiches die in natuurlijke yoghurt worden gesmeerd of ook met rijst of salade.
- In verschillende regio’s van het land hebben ze hun verschillende variëteiten genoemd, waaronder Izgara Köfte die wordt geserveerd met geroosterde paprika’s, brood en rijst, evenals Çiğ Köfte, die rauw wordt gegeten.
- Vraag: deze keer gaan we het hebben over Turkse pizza. Het is gemaakt met een platte deegbodem bedekt met kaas en een grote verscheidenheid aan groenten en vlees die meestal worden verwarmd in een steenoven.
- De keuze aan ingrediënten voor dit type pizza is onbeperkt, waardoor dit gerecht en de heerlijke lahmacun ideaal zijn voor diners en vegetariërs.
- Kumpir: dit voer is niet alleen zuinig maar ook zeer voedzaam, het is een krokant gebakken aardappel met keuze uit zeer lekkere vullingen.
Specerijen gebruikt in de Turkse gastronomie
Een van de redenen waarom de Turkse keuken de favoriet is van veel mensen, is vanwege het gebruik van specerijen en fijne kruiden die de heerlijke smaken van de gastronomie vormen.
Exquise aroma’s worden niet alleen verkregen in hun gerechten, deze kruiden zijn ook zeer gunstig voor de gezondheid.
In de volgende lijst zullen we enkele van de meest populaire kruiden en specerijen noemen die meestal worden geproefd in de Turkse gastronomie:
- Tijm: deze plant is een kruid met een sterk aroma dat in bijna alle gebieden van Anatolië groeit en wordt verzameld in de bergen, het wordt veel gebruikt in de Turkse keuken, of geplet of gedroogd.
- Rode pepervlokken: dit kruid is erg populair omdat het een spectaculair aroma en een licht bittere smaak aan voedsel toevoegt.
- Munt: dankzij zijn verfrissende smaak en intense essentie is dit kruid een favoriet, aangezien het veel wordt gebruikt in salades, koude sappen, sandwiches, gevulde groenten en gerechten met yoghurt.
- Zwarte peper: over de hele wereld wordt deze specerij veel gebruikt, aangezien zwarte peper veel smaak weet toe te voegen aan elk gerecht uit de Turkse keuken.
- Sumak: Dit kruid is heet en zuur, vergelijkbaar met citroen, en wordt veel gebruikt in de Turkse keuken.
- Komijn: het kruid dat niet mag ontbreken in deze keuken is komijn, dankzij zijn intense aromatische smaak wordt het gebruikt in veel populaire vleesgerechten en in köfte.
- Laurierblad: voordat het in gerechten wordt gebruikt, worden ze verzameld en gedroogd om de bereidingen later op smaak te brengen en aroma en smaak te geven.
- Kaneel: Dit is een aromatische en zoete specerij die al sinds de Ottomaanse periode in de Turkse keuken wordt gebruikt. De smaken en geur van kaneel zijn extreem sterk en hebben de neiging om de stijl van elke maaltijd te veranderen.
- Deze specerij is te vinden in poeder of takken.
- Rozemarijn: Dit kruid wordt gewonnen uit de bladeren van een mediterrane dwergboom. Deze bladeren hebben een zeer aangename geur en hebben altijd een groene kleur.
- Rozemarijn wordt veel gebruikt in de Turkse gastronomie, waar zowel droge als verse puntige bladeren worden gebruikt.
- Kruidnagel: Deze specerij wordt verkregen wanneer de kleine donkere aarvormige knoppen van de kruidnagelbloem worden gedroogd. Kruidnagel speelt een integrale rol in de Turkse keuken.
Turkse gastronomische desserts
Kadayif en baklava zijn zoete bladerdeeg- en walnotentaarten. Over de hele wereld staan ze bekend als de meest traditionele Turkse desserts. De baklava komt uit de steden Gaziantep en Urfa in het zuidoosten van Turkije.
De bereiding van dit dessert is met grote zorg, van het zo dun mogelijk rollen van de blaadjes filodeeg tot het selecteren en malen van de walnoten. Tot de jaren 90 werd dit dessert in Turkije veel gegeten tijdens vieringen, aangezien het werd geserveerd op offerfeesten en de ramadan.
In de Turkse gastronomie zijn er ook uni-foods zoals katmer, die na het diner of tijdens het ontbijt als dessert kunnen worden gegeten.
Aan de andere kant worden er vaak heerlijke puddingen op basis van melk gemaakt, die meestal Turkse maaltijden completeren. De meeste Turkse winkels verkopen puddingen versierd met walnoten en geplette vruchten zoals gemalen pistachenoten.
De puddingen worden meestal toegevoegd aan rozenwater, stopverf, vanille en geurige dennenhars. Terwijl zuiveldesserts meer huisgemaakt zijn dan stroperige vanwege hun gemakkelijke bereiding.
Vanwege het feit dat fruit wordt verbouwd in de lange zonnige maanden van Turkije, is het niet verwonderlijk dat meloenen, vijgen, citrusvruchten en sultana-druiven al sinds de oudheid deel uitmaken van de desserts van de Turkse gastronomie.
Een van de favoriete desserts is eenvoudige gekruide fruitcompote, gegeten aan het einde van een stevige maaltijd. In veel Turkse huizen mogen grote potten met ingeblikt fruit niet ontbreken in hun voorraadkast.
Een ander Turks dessert met een grote variëteit is Asure, waarin bijna alle soorten granen, noten en fruit van Turkije worden gebruikt.
Belangrijkste soorten Turkse desserts
Stroperige desserts: dit type dessert wordt meestal gemaakt met deeg en er wordt suikersiroop over gegoten, de meest opvallende zijn: baklava, tulumba, sekerpare, kadayif, tas kadayif, irmik tatlisi, lokum, revani, lokma en birma .
Zuiveldesserts: dit type dessert is veel lichter in vergelijking met stroperige desserts, waardoor ze licht verteerbaar en eetbaar zijn. Onder de desserts van deze stijl zijn: sutlac, tavukgogsu, kekul, sakizli muhallebi, dondurma, kazandibi en gullac.
Fruitdesserts: dit dessertverrukking is een van de meest natuurlijke voor de vruchten die ze hebben, onder de desserts van deze stijl hebben we: komposto, kabak tatlisi, ayva tatlisi, pestil en hosaf.
Turkse gastronomische drankjes
De meeste mensen denken dat aangezien Turkije een land is dat de islam praktiseert, alcoholische dranken in dat land niet erg gebruikelijk zijn. Net als in andere landen zijn deze dranken echter wel verkrijgbaar in Turkije.
Bier en raki vormen een groot deel van de alcoholconsumptie in Turkije; Bovendien produceert dit land al vele jaren wijnen in verschillende regio’s, en het is een praktijk die duizenden jaren teruggaat.
Twee van de belangrijkste niet-alcoholische dranken in Turkije zijn: Turkse koffie en zwarte thee. Ze houden ook van kruidenthee, vooral op winterdagen, van de smaken die ze het meest gebruiken: kamille, salie, pepermunt, rozenbottel, tijm, gember, enz.
Beschrijving van de drankjes van de Turkse gastronomie
Turkse thee: Turkse burgers houden van zwarte thee, ze consumeren vele kopjes per dag. Deze thee wordt altijd eerst aangeboden aan gasten of bezoekers van alle bedrijven of huishoudens.
De bereiding gebeurt in een theepot, bij voorkeur porselein; perfect gebrouwen Turkse thee moet een dieprode kleur hebben. Op dezelfde manier kan thee worden geserveerd in porseleinen kopjes in cafés en grote hotels in Turkse steden.
Turken drinken hun thee het liefst in glazen kopjes en hoewel koffie ook een vrij veel voorkomende drank is in Turkije, kan niets een goede kop thee vervangen.
In Istanbul vindt u ook de theetuinen, die buiten zijn en gelegen zijn in gebieden met een prachtig panoramisch uitzicht. Vruchtensappen en andere verfrissende dranken worden er geserveerd, evenals Turkse gerechten.
Er zijn zeer traditionele theetuinen die thee serveren in een semaver (metalen ketel), zelfs in sommige tuinen kun je waterpijp vinden om te roken en een verscheidenheid aan tabak met fruitsmaak. Voor cafégangers zijn de meest populaire opties van vandaag Moda en Emirgan Tea Gardens.
Turkse koffie: koffie in Turkije wordt geserveerd in kleine porseleinen kopjes vergezeld van een glas water. Het wordt niet geconsumeerd tijdens het ontbijt, maar het is gebruikelijk om na de maaltijd of na iets zoets te genieten van een kopje koffie.
Deze koffie wordt traditioneel bereid in een kleine koperen pot genaamd cezve en wordt gemaakt door fijngemalen koffie samen met suiker en water te koken.
De koffie wordt vervolgens naar smaak geserveerd zonder suiker (sade) of zoet (sekerli). Als het gedronken is, moet er lichtjes van worden gedronken, zodat de hoeveelheid koffie op de bodem van het kopje achterblijft.
Ayran: het is een buitengewone drank gemaakt van yoghurt verdund met water, die vervolgens wordt gezouten en koud wordt geserveerd. Het is een drankje dat zeer gewaardeerd wordt door de Turken en het is de ideale begeleider van alle maaltijden, vooral kebab en gekruide gerechten.
Sahlep: op koude winterdagen wordt deze drank meestal gedronken. Het is gemaakt met gedroogde en gepoederde wortels van een bergorchidee. Dit poeder wordt vervolgens gemengd met suiker, melk en gekookt.
Deze wortels zijn rijk aan zetmeel en hierdoor wordt het mengsel op natuurlijke wijze dikker en lijkt het op een romige textuur. Het wordt over het algemeen gewoon geserveerd of met een snufje kaneel, maar kan nog steeds worden gevonden als melkvervanger voor lattes en andere koffiesoorten.
Raapsap: deze drank is bitter, karmozijnrood van kleur, wordt bereid door rapen en wortelen in water te koken en bovendien wordt azijn toegevoegd. Het komt uit Anatolië, verlicht pijn, maagklachten en helpt het lichaam de hitte het hoofd te bieden.
Bovendien wordt het gebruikt als bij voorkeur bij sommige Turkse gerechten zoals kebab, cigkofte en raki.
Boza: het is een dikke drank met een lichte zuurgraad, het is gemaakt met water en gemalen gierst die men laat gisten. In de winter wordt van dit drankje genoten, sommige etablissementen serveren het met kikkererwten en kaneel.
Raki: dit is de bekendste van alle alcoholische dranken van Turkije. Het is een van de meest genoten voedselbegeleidingen onder de Turkse inwoners.
De smaak van deze drank is vergelijkbaar met die van anijs en bevat een hoog alcoholpercentage, waardoor het niet snel gedronken kan worden. De meeste mensen houden van raki die kleurloos is en vermengd is met water, waardoor het een drankje is met een licht troebele kleur.
Ook helpt deze drank de spijsvertering, daarom staat het bekend als een soort tussendoortje.
Lees ook: Aziatische gastronomie
