Inleiding: Het verhaal van Pilatus in de bijbel is best interessant. Onder de vorst van Tiberius in de 1e eeuw was Pontius Pilatus een Romeinse gouverneur. Hij was de grote rechter van Jezus’ proces.
Wie was Pontius Pilatus?
Pontius Pilatus behoort tot de staat Samnium in Midden-Italië. Pontius Pilatus werkte als prefect van 26 tot 36 na Christus. Hij verklaarde dat Jezus zichzelf als een koning van de Joden beschouwde en dat Jezus ontrouw was. Pilatus stierf in 39 na Christus, en hun doodsreden is tot nu toe geheim. Het uiterlijk van kunst bewees zijn aanwezigheid.
Prefect van Judea
Pontius Pilatus werd in 26 na Christus gekozen als prefect van de Romeinse provincies Judea tijdens de Romeinse keizer Tiberius. Pilatus was beroemd vanwege zijn topkwaliteiten. De duur van de Romeinse prefect was ongeveer 1 tot 3 jaar. Pilatus moet zijn taken als procureur tien jaar lang uitoefenen. Om zijn post te controleren, verving hij Valerius Gratus.
Pilatus werd goedgekeurd met de macht van de hoogste rechter als een Romeinse prefect. Het betekent dat hij de enige autoriteit had om de mensen op te hangen voor moord. Hij creëerde de beste wet en orde voorwaarden.
Zijn andere verant woordelijkheden zijn het innen van belastingen en het controleren van de bouwprojecten. Maar zijn voornaamste taken waren het uitvoeren van de wet en orde. Die verant woordelijkheden die moeilijk waren, vervulde hij met woest geweld.
mysterieuze dood
De dood van Pontius Pilatus was het resultaat van een geheim en een bron van discussie. In overeenstemming met sommige tradities beval keizer Caligula Pontius Pilatus te doden door zelfmoord of de dood door op te hangen tot de dood. Volgens een andere autoriteit werd Pontius Pilatus naar zijn land gestuurd en probeerde hij zelfmoord te plegen.
Volgens sommige tradities werd zijn lijk na een zelfmoordpoging in de rivier de Tiber gegooid. Toch geloven mensen dat Pontius Pilatus het christendom veranderde na de heiligverklaring. Volgens een Ethiopisch-orthodoxe kerk stond Pilatus bekend als een heilige.
Pontius heeft inderdaad bestaan. Tijdens de opgraving van Caesarea Maritime ontdekte Dr. Antonia Frova kalksteen, Pontius Pilates, die de link met de rivier de Tiber beschrijft.
Jezus wordt begraven in het graf van Jozef.
’s Avonds kwam hier een rijke man van Jozef uit Arimatea, die de volgeling van Jezus was. Hij probeerde het dode lichaam van Jezus te zoeken en vroeg Pilatus ernaar. Pilatus beval hem het dode lichaam van Jezus te geven.
Toen Jozef het lijk ontving, was hij bedekt met linnen doek. En hij legde dit dode lichaam in het nieuwe graf (graf) dat hij had gegraven en gemaakt met rotsen, rolde een grote steen voor de deur en ging weg. Het graf van Magdalena was daar, en de andere begrafenis van Maria was tegenover dit graf.
Pilatus stelt een wacht aan.
De volgende dag, na de voorbereiding, kwamen Farizeeën en Priesters samen bij Pilatus. Toen hij nog leefde, zei hij dat ik na drie dagen na mijn dood weer zou opstaan. Daarom beval hij dat het graf drie dagen beschermd moest worden. Zodat zijn volgelingen hem niet kunnen stelen en zeggen dat hij uit de dood is opgestaan, zal de laatste bedrieger groter zijn dan de eerste.
Pilatus vocht met de Joodse bevolking in Jeruzalem.
Philo schreef dat Pilatus een paar gouden schilden met de naam van de Romeinse keizer toestond in het voormalige paleis van koning Herodes in Jeruzalem. Hij schreef dat Fulvous Josephus na een halve eeuw een soortgelijk verhaal vertelde dat hij toestemming had gegeven een soortgelijk persoon als keizer Jeruzalem binnen te brengen.
Het was tegen de regels om de posters van de keizer op de stadsmuren te plakken. De meeste mensen trokken naar de hoofdstad van Caesarea om te protesteren en hielden dit protest vijf dagen lang rond het paleis van Pilatus totdat Pilatus van gedachten veranderde.
Jozef werd geboren in het jaar dat Pilatus zijn post verliet, en hij had goede informatie. Bond zei dat er een ring van een nieuwe gouverneur is waarin hij dingen kan zien die goed voor hem zijn en slecht. Als ze het hebben over gesneden beelden, kent hij de mening van de lokale persoon. Bond zegt dat dat verhaal de bereidheid en het respect van de publieke opinie laat zien.
In een ander verhaal zei Joseph dat Pilatus het geld van de schattempel gebruikte en het gebruikte om de waterkanalen te bouwen. Toen er deze keer mensen kwamen, begroef hij zijn demonstranten in de menigte in burgerkleding, zodat mensen zijn mensen niet konden begrijpen. Op zijn bevel verwijderden ze hun wapens en begonnen ze het aantal demonstranten te doden.
Sterke en slimme gouverneur
Toch heeft deze “zwakke Pilatus”-benadering het gezag en de plichten die aan de Romeinse gouverneurs werden aanbevolen, idealistisch gebagatelliseerd. Gouverneurs waren de uitdrukking van Rome’s rijk en controle in de provincies. Pilatus betekende de politieke en financiële belangen van Rome, beschermde de gerangschikte maatschappelijke structuur en bevestigde onderwerping en orde in de regio’s.
Als gouverneur trainde Pilatus militaire, politieke, gemeentelijke, juridische en economische macht om de heersende elites van Rome te helpen. Gouverneur Pilatus was geen watje. De klaarblijkelijke onwil van Pilatus om Jezus terecht te stellen, wordt significant omgekeerd begrepen in de context van Pilatus’ gezag als gouverneur.
Zijn eerste weigering van de oproep van de leiders van Jeruzalem om Jezus te executeren, is een truc, een plan om zijn suprematie te benadrukken. Als gouverneur van Judea geeft Pilatus commentaar in samenwerking met de leiders van Jeruzalem. Deze leiders waren niet alleen spirituele figuren. Josephus classificeert hen als de aangeboren heersers van Judea.
Pilatus deelde met hen de gemeenschappelijke nieuwsgierigheid om het koninklijke systeem in stand te houden dat hun welvaart, macht en rang als heersende leiders beschermde. Echter, druk en controlegevechten om dominantie markeerden deze presidentiële alliantie. De gouverneur selecteerde de overpriesters en zette de macht voort om de uitdagers van het systeem compleet te maken.
De leiders van Jeruzalem zagen Jezus, zijn aanhangers en geïnteresseerde troepen als gevaarlijk. Hij kondigde soepel het “koninkrijk” of “rijk” van God aan en werd “koning der joden” genoemd. Deze titel is een fraude omdat alleen Rome koningen in provincies kon in dienst nemen of machtigen; ze hadden Jezus niet toegestaan. Dus om hun positie als heersers te verdedigen in strijd met een potentieel risico, vragen ze Pilatus om Jezus te executeren.
Conclusie: Pilatus in de bijbel
Ondertussen maken Pilatus’ bondgenoten zich zorgen over Jezus, en Pilatus ook. Ze delen gemeenschappelijke belangen bij het handhaven van de positie quo. Toch kan hij niet onmiddellijk ingaan op hun verzoek, waardoor hij hun lakei wordt. Enigszins gebruikt hij hun aantrekkingskracht om ze verder ondergeschikt te maken. Hij sorteert ze om te bedelen.
Meerdere keren zegt hij dat hij geen dreiging begrijpt. Elke keer dat ze Jezus’ executie vragen, onderwerpen ze hen naast de macht van Pilatus. Zodra de menigte begint te bedelen, beseft Pilatus dat er geen opstand zal komen wanneer hij deze magnifieke aspirant doodt.
Lees ook: Verhaal van Rachel in de Bijbel; Feiten over Daniël in de Bijbel
