Lepra in de Bijbel. Inleiding: Lepra heeft in de Bijbel veel speciale betekenissen. Lepra heeft de mensheid in bijbelse tijden bang gemaakt en werd al in 600 voor Christus gedocumenteerd in India, Egypte en China.
De uitdrukking “lepra” en conceptuele alternatieven worden 68 keer in de Bijbel genoemd. In het oude bewijsmateriaal wordt in de gevallen van lepra waarschijnlijk een soort besmettelijke huidaandoening beschreven.
In bijbelse tijden werd melaatsheid gezien als een vloek van God, vaak in verband gebracht met het kwaad. Het was geen dodelijke ziekte; het zag er ook niet naar uit om te stoppen. In plaats daarvan ging het jarenlang door, waarbij het de huidweefsels aantastte om het lichaam te degraderen en te misvormen.
Lepra, de Bijbel en de term melaatse
Respectieve lijke bekeringen van de Bijbel gebruiken de term melaatse om melaatsheid te definiëren. Lepra is een beledigende term die wereldwijd wordt gebruikt om personen die door lepra zijn beïnvloed te kwetsen, en we vragen iedereen dit woord te vermijden.
We inspireren bijbel redacteuren om de term lepralijder in komende gepubliceerde versies te veranderen, zodat het de persoon leest die door lepra is getroffen. We verzoeken u ook om, als u de Bijbel in het openbaar leest, het woord melaatse niet te lezen als het gedrukt staat in de versie van de Bijbel die u interpreteert. Wissel het in plaats daarvan af met de term persoon met lepra.
Waarom wordt melaatsheid zo vaak besproken in de Bijbel?
In de Bijbel wordt de term lepra meer dan 40 keer genoemd, afhankelijk van de gebruikte Bijbelversie. Lepra was gemeengoed in bijbelse tijden, en de talrijke verwijzingen ernaar werden goed begrepen door degenen die in onhygiënische situaties leefden.
De belangrijkste oorzaak waarom melaatsheid zo vaak in de Bijbel wordt gecommuniceerd, is dat het een realistische illustratie is van de nutteloze beheersing van de zonde. In het vroegste Israël was lepra een duidelijk voorbeeld van het verwoestende effect van corruptie op iemands leven.
God had de exacte aanwijzingen van de Israëliet overgenomen over hoe om te gaan met lepra en andere huidinfecties. Iedereen die ervan verdacht werd deze ziekte te hebben, moest voor onderzoek naar een priester.
Als hij ziek wordt bevonden, “zal de melaatse persoon die de ziekte heeft gescheurde kleren aantrekken en het haar van zijn schedel los laten hangen, en hij zal zijn bovenlip bedekken en uitroepen: ‘Onzuiver, vervuild’. Hij zal onhygiënisch blijven zolang hij de ziekte heeft. Hij is onrein, en hij zal alleen wonen. Zijn verblijfplaats zal buiten de site zijn”. De melaatse werd toen als volkomen onrein beschouwd — fysiek en emotioneel.
Lepra in de Bijbel
Lepra wordt in de Bijbel verschillende keren genoemd, samen in het Oude en Nieuwe Testament. Jezus zou mensen hebben genezen die door lepra waren getroffen, en een handvol mensen in het Oude Testament zou lepra hebben gehad.
Vroeger was lepra een verzamelnaam voor elke ziekte die vooral de huid aantastte. Het betekent dat de personen die in de Bijbel met lepra te maken hebben, heel goed een huidziekte kunnen hebben gehad die verschilt van wat we tegenwoordig als lepra onderscheiden.
Ongeacht dit, die lepra hadden in gebieden waar de Bijbel werd gedrukt, werden als de laagste in de samenleving beschouwd. Ze werden afgewezen en waren bedelaars die aan de kant van de straat woonden. In de cultuur van Jezus was het rabbijnen verboden om personen aan te raken die waren gecategoriseerd als ‘onrein’, waaronder mensen die door lepra waren getroffen.
Terwijl Jezus mensen ontmoette die door lepra waren getroffen, deed hij dat als een geestelijk leider met toenemend gezag en een aanzienlijk aantal volgelingen. Voor verschillende mensen uit die tijd zou het verschrikkelijk zijn geweest dat zo’n prominente leider niet langer voor de door lepra getroffen persoon aan de kant van het pad zou zorgen.
Lepra en hedendaags christendom
Het beeld van Jezus die een persoon geneest die door lepra is getroffen, trilde in de geest van christenen gedurende de millennia, en kerken over de hele wereld zijn toegewijd gebleven aan het verslaan van lepra.
De lepramissie is in 1874 ontstaan door een christelijke missionaris genaamd Wellesley Bailey. Wellesley was een Ier die aan het eind van de 19e eeuw in India verbleef en intens geprikkeld werd door wat hij zag onder de inwoners van door lepra beïnvloede personen in India.
Wellesley keerde terug naar Ierland en zamelde geld in om mensen met lepra te ondersteunen. Veel van deze activa kwamen van de christelijke bevolking van Ierland. Toen de missie over grenzen heen groeide, werden kerken en christenen een primaire bron van economisch inkomen en gebedsondersteuning.
Tegenwoordig steunen duizenden kerken en veel christenen TLM, die nog steeds ontroerd zijn door de manier waarop Jezus voor mensen zorgde die door lepra waren getroffen.
Gevallen uit het Oude Testament
De eerste oud testamentische bespreking van deze ziekte is als een symbool dat door God aan Mozes is gegeven, wat de basis kan zijn van het verhaal in Josephus’ Apion, I, 31, dat Mozes uit Heliopolis werd verdreven dat hij een melaatse was.
De tweede keer is dat van Miriam, waar de ziekte realistisch wordt gedefinieerd. Er is een verwijzing naar de verbale gewoonte met betrekking tot de behandeling van melaatsen, ontdaan van alle details. De aanvankelijke isolatieperiodes staan echter in de regels voor het erkennen van de ziekte.
En de traditionele reinigingsmethoden worden op afstand gegeven. Het is de hoogwaardigheidsbekleder die opmerkt dat noch hier, noch er sprake is van behandeling of therapie. Jehovah’s ejaculatie suggereert het vertrouwen dat de behandeling ervan alleen door een wonder kan worden voltooid.
Het geval van Naäman toont aan dat melaatsen niet geïsoleerd werden en buiten de samenleving gehouden werden onder de Syriërs. De melaatsheid van Ghazi zou een overdracht van Naäman zijn geweest; hoewel, naarmate de ontwikkelingsperiode wordt verlengd, het hem verbazingwekkend moet zijn opgelegd. De vier melaatsen van Samaria waren weggelaten uit de stad en stonden buiten de poort.
De melaatse beroerte die aan Uzzia werd opgelegd vanwege zijn ongerechtvaardigde veronderstelling van het pastorale ambt, begon in zijn voorhoofd, een vorm van de ziekte die bijzonder onrein was en de verbanning en isolatie van de melaatse vereiste. Opmerkelijk is dat er in de profetische literatuur of de hagiograaf niet naar deze ziekte wordt verwezen.
Lepra in kleding.
Het bestaan van specifieke groenachtige of roze tinten in het materiaal van wollige of linnen doeken of artikelen van leer wordt beschreven. En wanneer deze vlekken zich uitbreiden of, na het wassen, hun kleur niet veranderen, wordt verklaard dat ze te wijten zijn aan zorgwekkende melaatsheid, en dergelijke kleding moet worden aangestoken.
Het wettige gezichtspunt
Het gedrag van de wet ten opzichte van het individu, de kleding of het huis dat aan lepra twijfelt, is dat als de ziekte aanwezig is, ze als onrein moeten worden erkend. Er zijn geen middelen om te behandelen, en in het geval van de kleding of het huis zijn ze er kapot van. Als aan de andere kant wordt aangetoond dat ziekte onoplettend is, moet deze vrijheid van de ziekte worden verklaard door een traditionele zuivering.
Lees ook: Nummer 4 in de Bijbel; Wat betekent een dubbele regenboog in de Bijbel?
