karma w Biblii. Ten post jest bezpośrednim dzieckiem poprzedniego artykułu na tym blogu. Słowo „karma” w tłumaczeniu z sanskrytu oznacza „czyn”. Prawo karmy to prawo uczynków: zbierasz to, co siejesz. „Wszyscy zostaną potępieni za swoje czyny, a za swoje czyny będą usprawiedliwieni” – wszyscy zna ten cytat z Pisma Świętego. Prawo uczynków, prawo przyczyny i skutku, jest wyjaśnione w Biblii.
„Prawo karmy” zostało wymyślone przez hinduskich mędrców, którzy próbowali wyjaśnić przyczyny ludzkiego cierpienia. Uznali, że przyczyną cierpienia jest kara za czyny z poprzednich wcieleń.
Podobnie wielu ludzi wierzy w los lub przeznaczenie. Uważają, że każdy człowiek, od poczęcia do ostatniego tchnienia, żyje według scenariusza, który napisał dla niego Bóg, a On nawet zna z góry dzień śmierci każdego. Takie jest przekonanie wielu, którzy uważają się za chrześcijan.
Ale czy Słowo Boże wspiera nauczanie, że życiem każdego człowieka rządzi „prawo karmy” lub przeznaczenie?
Stworzona na podobieństwo Boga istota ludzka jest w stanie odzwierciedlać Jego cechy, takie jak miłość, sprawiedliwość, mądrość i siła. Bóg dał również ludziom wolną wolę lub wybór, a my sami możemy zdecydować, czy podążać za Bożym przewodnictwem, czy nie.
Te słowa nie miałyby sensu, gdyby Bóg z góry określił życie każdej osoby.
I jak okrutnym i niesprawiedliwym byłoby, gdyby Bóg przewidział nasze przeznaczenie jeszcze przed naszym narodzeniem, a następnie zażądał, abyśmy byli pociągnięci do odpowiedzialności za nasze czyny! Bóg tego nie czyni, ponieważ „jest miłością” i „wszystkie jego drogi są sprawiedliwe” (tj. sprawiedliwe). Wolność i przeznaczenie (karmos lub przeznaczenie) są nie do pogodzenia.
Ponadto z Biblii dowiadujemy się, że człowiek może wpływać na swoją przyszłość.
Karma to termin ukuty przez religie Wschodu; uważają, że intencja naszych działań spowoduje pozytywne lub negatywne konsekwencje w tym lub w jednym z naszych następnych wcieleń. Oznacza to, że efekt karmy może nie być natychmiastowy, ale w każdej chwili zostaniemy ukarani lub nagrodzeni za nasze zasługi.
Ale z punktu widzenia Biblii ta koncepcja nie jest zgodna z wiarą chrześcijańską z kilku powodów. Cierpienie z powodu nieszczęść z powodu naszych złych uczynków jest jedną z teorii, które nie są akceptowane przez Kościół katolicki; wszystkim ludziom, którzy okażą oznaki skruchy i wiary w Boga, zostaną przebaczone grzechy.
Z drugiej strony chrześcijaństwo nie wierzy w niewidzialną siłę, która utrzymuje porządek egzystencji. Tylko wola Boża umożliwia powstanie rzeczy, ich spełnienie i trwałość na tym świecie. Dlatego wierząc w transcendentalne energie, takie jak karma i prawo przyciągania, wątpilibyśmy w dzieło Boga.
Jeśli chodzi o reinkarnację, karma ujawnia, że wszyscy wchodzimy w nieskończony krąg żyć; jakość każdego z nich będzie zależeć od naszego zachowania w poprzednim. Ale według Hebrajczyków 9:27 człowiek umiera tylko raz, a potem zostanie poddany ostatecznemu sądowi. Oznacza to, że według Biblii możliwość reinkarnacji jest niemożliwa; poza tym po ostatecznym wyroku nie będziemy mieli drugiej szansy.
Teraz, kiedy czytasz pisma święte, możesz zwracać szczególną uwagę na wszystko, co dotyczy prawa przyczyny i skutku i traktować je jako przewodnik w swoim życiu.
Jeśli dana osoba ma 95%-100% karmy, oznacza to, że całkowicie spełnia życzenia swojego ego i w ogóle nie przejmuje się innymi ludźmi ani sytuacją, która się wokół niego rozwija. Ci ludzie chodzą na ostrzu brzytwy, bo mogą umrzeć w następnej katastrofie, wypadku, epidemii itp.
W zależności od okoliczności ich życia, będą musieli udać się do miejsca, w którym jutro zacznie się tsunami, trzęsienie ziemi, lub transport, którym będą się poruszać (powietrze, woda, ziemia – bez różnicy) – tak rozwija się prawo woli, przyczyna i skutek generowane przez tych ludzi dla ich przeznaczenia.
Jeśli ktoś ma 0% karmy, to znaczy, że jest święty, ponieważ dobrowolnie odpiął i zdjął swoje ego, jak zjedzoną przez mole szmatę i wyrzucił. W takiej osobie nie ma ani jednej wady, tylko godność. Jest niewielu świętych.
Osoba, która oddaje się swoim nie-boskim manifestacjom, zwiększa swój ładunek karmy.
Wniosek Karma w Biblii
Wiara w karmę jest nie do pogodzenia z wiarą w osobowego Boga, w zadość czyniącą ofiarę Chrystusa, w Jego wstawiennictwo u Ojca, w przebaczenie grzechów. Pojęcie karmy jest integralną częścią światopoglądu, diametralnie przeciwnego do chrześcijańskiego, światopoglądu, którego elementów nie da się pogodzić z teizmem biblijnym.
Aby zaakceptować koncepcję karmy, należy konsekwentnie odrzucać wszystko, co stanowi Dobrą Nowinę, a ponadto, bez względu na to, jak strasznie to brzmi, odrzucać Chrystusa jako naszego Odkupiciela i Orędownika, jako Tego, który ma moc przebaczania grzechów. A wiara w Chrystusa oznacza odrzucenie wiary w karmę.
Czytaj więcej: Opowieść Abigail w Biblii
